کلاژ آبرنگ کد B9

برگ های سبز تا اتاق رسیده اند، به بخاری که از فنجان چای بلند می شود نگاه می کنم هر فصل تکرار دوباره ی دلتنگی ست وقتی تو عابر کوچه ی مایی و من به هنگام رد شدن ات در خواب . باد پرده را تکان می دهد و با هر وزش شکوفه ی روشنی از بهار به دامنم می ریزد، به قاب های قدیمی نگاه می کنم ، به رد انگشتان تو روی تمام عکس ها، خواب های بد را برای آب روان تعریف می کنم