کلاژ آبرنگ کد W14

نمی دانم جزو عجایب چند گانه بود اخم می کردم، می خندید صدایم که بلند می شد ، آرام بود از نارضایتی هایم راضی بود ، وقت درد مرهم بزرگی بود بر تک تک زخم هایم از پا که می افتادم حس خوبی دستم را می‌گرفت عجیب بود ، عجیب هست گلدانم گلدان زیبایم بهار که می آید ، تازه که می شود جهان ، یادم می افتاد قسمتی از دنیایم را به آن بدهکارم.